Temeli oluşturan en sağlam tuğla…

“Takım” olmanın ilk dönemeci olan “var oluş” aşamasındaki ilk adım olan  “Güven” kavramı, her ilişkinin ilk ve en sağlam tuğlası olmasından dolayı üstünde çok konuşulmuş ve yazılar yazılmıştır. İş hayatında bir araya gelerek / getirilerek “takım” olmaları beklenen insanların da ilk ihtiyaç duydukları göstergedir birbirlerine güvenmek.

Takım çalışmalarında “arkadaş olmak” ile “güven” birbirinden ısrarla ayrılması gereken bir konudur. Birbirleriyle yıllardır çalışan, arkadaş olan, sosyal faaliyetleri kusursuz üyelerden oluşan takımlar, çatışma kültürleri olmadığı için ulaşabilecekleri “efsane” başarı noktalarından çok uzak kalmışlardır. Patrick Lencioni, “Takımların 5 aksaklığı” olarak dilimize çevrilen kitabında, takımlardaki “güven” tanımının en üst seviyesini; “kendini savunma ihtiyacı hissetmemeye” bağlamaktadır. “Ancak bu noktada, takım üyeleri içlerinden geçenleri tam olarak ifade edebilirler” diyerek özetler bu aşamayı.

            İş hayatında kaçımız, geçmişte ya da şu anda üyesi bulunduğumuz takımlarda, “içimizden geçeni tam olarak ifade edebildik.” Edebilseydik ne olurdu? Sorusuna, hem takım olarak hem de kendi kariyerimiz açısından bakarsak eğer, daha geniş bir perspektifte cevaplayabilirsiniz bu soruyu. Peki ya sahibi ya da yöneticisi olduğumuz şirketlerde, bu şekilde kaç adet takım olamamış takım vardır, hiç düşündünüz mü?

            İfade edilememiş görüşler birikip te, performansı sadece günlük / aylık / yıllık hedefler olarak kısa vade üzerinden ölçülmeye başladığımızda ne oluyor?

Psikolog ve Best Seller John Gottman, “toksik iletişim” olarak adlandırıyor  ve “mahşerin dört atlısı” olarak da bir metaforla isimlendiriyor olacakları;

Suçlama, Savunma, Duvar Örme ve Hor Görme…

            Efsanede mahşerin dört atlısı dünyanın sonunu ifade ettiği gibi, takım içinde bu dörtlüden herhangi biri ya da birkaçı oluşmaya başladığında, önce o takımın, sonra da içinde bulunduğu organizasyonun sonunu hazırlıyor iş hayatında.

            Bu atların, sizin takımınızdan çoook uzak olmasını dilerim.